جوان در قرآن

قرآن فصل جوانى را فرصت استثنایى عمر انسان مىداند. این واقعیت در آیات متعدد، با تعبیرات گوناگون مطرح شده است. گفتههاى قرآن در باب شناخت نیرو و استعداد جوانى به دو بخش گزارش و ارزشگذارى، قابل تقسیم است:گزارشها در بخش گزارش، قرآن از رخدادهاى تاریخى یاد مىکند که به دست جوان طراحى و اجرا شده است. دراین قسمت، هم اتفاقات تلخ و هشداردهنده که اشاره به آسیب پذیرى فوقالعاده این قشر دارد، مطرح مىشود و هم از شاهکارهاى مثبت و سرنوشتساز آنان سخن به میان مىآید.اقدام همراه حضرت موسى علیه السلام به نابودى غلامى )یعنى جوانى که تازه صورتش موى و سبیل درآورده بود(، به این دلیل که به نیروى تهدید شده نسبت به پدر و مادرش تبدیل شده بود، گواهى است برآسیب پذیرى جوان. قرآن مىگوید: فانطلقا حتى اذا لقیا غلاما فقتله( کهف /74( پس آن دو به راه خود ادامه دادند تا این که به نوجوانى برخوردند پس معلم موسى او را کشت .همراه حضرت موسىعلیه السلام راز و رمز این اقدام به ظاهر ناخوشایند را، این گونه توضیح داد: واما الغلام فکان ابواه مومنین فخشینا ان یرهقهما غیانا وکفرا )کهف /80( اما آن نوجوان )که کشتم( پدر و مادر با ایمان داشت و ترسیدیم که آن دو را به طغیان و کفر بکشاند.ماجراى پسر نوح و هلاکت او به دلیل مخالفت با پدرش، نمونه دیگرى است براى آسیبپذیرى جوان؛چه آن که تعبیر بنى به معناى جوان است. چنانکه در آیات: یوسف /5 و لقمان /13 و صافات /12 بههمین معنا مىباشد. و سیره قوم نوح نیز این بود که روحیه مخالفت با نوح علیه السلام را در سنین جوانى در فرزندانشان پرورش مىدادند. در روایتى آمده است: کان الرجل منهم یاتى بابنه و هو صغیر فیقفه على راس نوح فیقول یا بنى ان بقیت بعدى فلا تطیعن هذا المجنون 1 سیره هر مردى از قوم نوح این بود که پسرش را در خوردسالى مىآورد بالاى سر نوح علیه السلام و مىگفت: اگر بعد از من زنده بودى، از این مرد دیوانه پیروى مکن