منابع و روشهاى تفسیر موضوعى در سده چهاردهم

کار تفسیر و پژوهش در هر متن تفسیرپذیر ، بر مجموعه ای از (پیش شناختها) و (شرایط) و (ضوابط) و نیز (ابزار رهگشا و روشنگر) متکی است.هریک ازاین عناصر جایگاه و نقش خاص خود را داراست هرچند تفکیک میان (شرایط) و (ضوابط) و (ابزار) برای برخی چندان آشنا نباشد!اگر تفاوت و تمایز این عناصر را در قالب مثالی جست و جو کنیم می توانیم بگوییم که فراگیری یک زبان شرایطی دارد که برخورداری از استعداد و شوق و تلاش درشمارآن شرایط به حساب می آید و ضوابطی دارد که از آن جمله فراگیری مرحله به مرحله وحرکت از ساده به سمت پیچیده ه ا و به کارگیری تدریجی قواعد دستوری است و ابزاری دارد که جوینده را درمیدان فراگیری یاری می دهد مانند کتابهای لغت و دستور زبان، منابع کمک آموزشی، مکالمه با اهل زبان و...کار تفسیر قرآن نیز شرایطی دارد که آشنایی با فرهنگ ومعارف عمومی دین و استعداد وتوان ادراکی و تحلیلی، ازآن شماراست، ضوابطی دارد که ازآن جمله می توان (تمسک نکردن به عموم عام قبل از جست و جو از مخصص)، (استدلال نکردن به مطلق قبل از اطمینان به وجود نداشتن مقی 6د و قید) و ... را یاد کرد. ودراین میان برای تفسیر، ابزاری وجود دارد، مانند لغت، عرف، شان نزول، روایات، تاریخ و...