همگرایی قرآن و سنت

سنت، به معنای قول، فعل و تقریر معصوم تکیهگاهی است که همواره در فهم دین به آن استناد شده است و در ردیف قرآن از آن یاد کردهاند. این حقیقت، مورد اتفاق شیعه و سنی بوده و اختلافی که در حدود سنت وجود دارد که اهل سنت تنها قول، فعل و تقریر پیامبر (ص) را سنت میدانند، ولی شیعه به مطلق قول، فعل و تقریر معصوم تعریف میکند، این موضوع دیگری است که در اتفاق یادشده خللی ایجاد نمیکند.آنچه در این میان شایسته تحقیق و درنگ است نوع رابطه و پیوند این دو منبع معرفت شناسی است.آیا در طول یکدیگرند یا در عرض هم اگر در طول یکدیگرند آیا در طول یکدیگر بودن به مقتضی ذات آن دو بوده یا فقط امری قرار دادی است پیامدهای این ارتباط چیست میزان بهرهمندی از این دو منبع در تاریخ تفکر اسلامی چگونه بوده است و ...در این نوشتار، سعی میکنیم مقدمهای بر این تحقیق داشته باشیم، تا گشایش بابی باشد برای پ ژوهش بیشتر.