اثر برخی سویه های باکتری حل کننده فسفات بر عملکرد و خصوصیات زراعی مهم لوبیای محلی (Phaseolus vulgaris L.) گیلان در مقادیر مختلف کود فسفره

به منظور ارزیابی اثر برخی سویه های باکتری حل کننده فسفات بر عملکرد و خصوصیات زراعی مهم لوبیای محلی گیلان تحت تاثیر مقادیر مختلف کود فسفره، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار، در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان (رشت) در سال زراعی 1393 اجرا شد. مقادیر کود فسفره شامل سه سطح صفر، 40 و 80 کیلوگرم (P2O5 (در هکتار و باکتری حل کننده فسفات (سودوموناس پوتیدا) در سه سطح شامل سویههای 113 ،168 و 173 و عدم تلقیح باکتری به عنوان تیمار شاهد، به طور تصادفی و به ترتیب در کرتهای اصلی و فرعی قرار گرفتند. اثر متقابل کود و باکتری بر وزن صددانه و محتوای پروتیین دانه لوبیا معنادار بود. کاربرد 80 کیلوگرم فسفر در هکتار کمترین تعداد غلاف در بوته ( 8/9 عدد)، تعداد دانه در غلاف (53/3 عدد)، عملکرد زیستتوده (3317 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (1136 کیلوگرم در هکتار) در واحد سطح را نشان داد. همچنین، بیشترین تعداد دانه در غلاف (12/4 عدد)، شاخص برداشت ( 44 درصد) و عملکرد دانه ( 1858 کیلوگرم در هکتار) تحت تاثیر سویه 168 باکتری حلکننده فسفات بهدست آمد. سویه 168 کارایی بیشتری از نظر افزایش عملکرد دانه در مقایسه با دیگر سویههای باکتری حل کننده فسفر داشت. براساس نتایج پژوهش حاضر، در سطوح پایین فسفر قابل دسترس خاک سویه های باکتری حل کننده فسفات را میتوان در راستای افزایش عملکرد دانه لوبیای محلی در گیلان و شرایط اقلیمی و خاکی مشابه توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

سودوموناس ، سویه های باکتری ، عملکرد ، فراهمی فسفر ، لوبیا