اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک چای ترش ( Hibiscus sabdarifa )

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگیهای فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش، آزمایشی بهصورت طرح کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز آموزش کشاورزی شهید دهقانپور جیرفت ، در سال 1392اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش خشکی در سه سطح بهصورت آبیاری پس از 50 ،100 و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A بهعنوان عامل اصلی؛ و مصرف اسید هیومیک ب هصورت شاهد (عدم مصرف )، با آبیاری، با آبیاری و یک بار محلولپاشی، و با آبیاری و دو بار محلولپاشی بهعنوان عامل فرعی بودند. اسید هیومیک برای آبیاری و محلولپاشی بهترتیب با غلظت 10 کیلوگرم در هکتار و 250 سیسی در 100 لیتر آب استفاده شد. تنش خشکی اثر معنا داری بر محتوای کلروفیل a ،کلروفیل b،کاروتنویید، محتوای رطوبت نسبی برگ و پرولین برگ چای ترش داشت. اثر متقابل اسید هیومیک و تنش خشکی تنها بر شاخص کلروفیل کل و مقدار کل کربوهیدراتهای محلول معنادار بود. با افزایش تنش خشکی از مقدار کلروفیل a) 22/48 درصد)، کلروفیل b(77/32 درصد)، کاروتنویید (64/79 درصد) و محتوای رطوبت نسبی (59/12 درصد) کاسته شد؛ درحالی که بر غلظت پرولین ( 8/26درصد) افزود. اسید هیومیک سبب افزایش محتوای کلروفیلهای a و b و کاروتنویید شد و مقدار پرولین را 04/15 درصد کاهش داد.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تشتک تبخیر ، تنظیم اسمزی ، رطوبت نسبی ، کلروفیل متر