سازوکار تحمل تنش خشکی پایه GF677 هیبرید هلو و بادام در شرایط درون شیشه ای

سازوکار تحمل تنش خشکی پایه GF677، هیبرید هلو و بادام (Prunus persica × Prunus amygdalus) در شرایط درونشیشهای بررسی شد. گیاهچههای پایه GF677 به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ(MS) 1 حاوی 1 میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین (BA) و 0/1 میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید (NAA) در چهار سطح خشکی صفر (شاهد)، 10، 20 و 30 گرم بر لیتر پلیاتیلن گلیکول 6000 (به ترتیب، معادل پتانسیل اسمزی صفر، -0/2، -0/4 و -0/6 مگاپاسکال) واکشت شد. بعد از گذشت شش هفته نتایج نشان داد تنش خشکی القاشده اثر معناداری بر پارامترهای اندازهگیری شده داشت. با افزایش سطوح خشکی در محیط کشت، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت (کاتالاز و پراکسیداز)، مقدار پروتیین کل و مقدار پرولین به طور معناداری افزایش یافت، در حالی که قندهای محلول افزایش غیرمعناداری در سطوح مختلف خشکی داشتند. از نتایج حاصل میتوان چنین استنباط کرد که مهمترین سازوکار تحمل به تنش خشکی پایه GF677 در شرایط درون شیشهای، بهکارگیری سیستم دفاع آنتیاکسیدانتی، افزایش سنتز پروتیین (افزایش بیان ژنها) و تجمع پرولین است. تنظیم اسمزی با قندهای محلول اهمیت کمتری دارد.

کلیدواژه ها:

آنزیمهای آنتی اکسیدانت ، پروتیین کل ، پرولین ، تنظیم اسمزی ، قندهای محلول