تاثیر آبیاری و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم پنبه در استان اصفهان

این مطالعه به مدت دو سال 1385) (1386 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان برای بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری و تراکم، بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم پنبه انجام شد. آزمایش بهصورت اسپلیت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی را دو سطح آبیاری (I1) 135 و (I2) 180 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک کلاس A از مرحله گلدهی تا پایان دوره رشد تشکیل دادند و ترکیب تیماری دو رقم پنبه مهر و اولتان با فاصله روی ردیف 12،15 و 18 سانتیمتر (به ترتیب تراکمهای 120،95 و 80 هزار بوته در هکتار) بهعنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد هر دو رقم مهر و اولتان در تراکم 95 هزار بوته در هکتار در تیمار آبیاری I1 به ترتیب با عملکردهای 2805 و 2745 کیلوگرم وش در هکتار بالاترین مقدار عملکرد را نسبت به سایر تیمارها تولید کردند. در دور آبیاری I2 و تراکم 95 هزار بوته در هکتار، رقم اولتان با تولید2119 کیلوگرم وش نسبت به سایر تیمارها کمترین مقدار عملکرد را داشت. در هر دو رقم آزمایشی در تراکم 95 هزار بوته در هکتار، بین دو تیمار سطح آبیاری تفاوت معنیداری از نظر وزن خشک برگ مشاهده نشد. نتایج پژوهش نشان داد آبیاری پس از مرحله گلدهی تا پایان دوره رشد بر حسب 135 میلیمتر تبخیر از تشتک کلاس A و تراکم 95 هزار بوته در هکتار برای هر دو رقم مطالعه شده پیشنهادشدنی است.

کلیدواژه ها:

برگ ، ساقه ، غوزه ، فاصله ردیف ، فتوسنتز