اثر نسبت های مختلف پلیمر سوپرجاذب و کود دامی بر خواص کمی و کیفی سویا تحت تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر مصرف پلیمرهای سوپرجاذب و کود دامی بر خواص کمی و کیفی سویا در شرایط تنش خشکی این آزمایش به صورت کرت ها ی یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادف با ی سه تکرار در شهرستان مرودشت در سال 1388 انجام گردید. عامل اصلی شامل آبیاری پس از 50 ،100 و 150 میلی متر تبخیر آب از تشتک تبخیر کلاس A و فاکتور فرعی شامل عدم مصرف پلیمر سوپرجاذب و کود دامی ، مصرف 40 تن در هکتار کود دامی ، مصرف 200 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپرجاذب، مصرف 50 درصد پلیمر 50 درصد کود دامی، مصرف 65 درصد پلیمر 35 درصد کود دامی و م صرف 35 درصد پلیمر 65 درصد کود دامی بودند . با افزایش شدت تنش خشکی ، از تعداد غلاف و تعداد دانه در بوته ، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک و شاخص برداشت کاسته شد . در مقابل با کاربرد پلیمر سوپرجاذب و کود دامی بر تعداد غلاف و تعداد دانه در بوته ، وزن هزار دا نه، عملکرد دانه و بیولوژیک افزوده شد . حداکثر عملکرد دانه /3 )2148 کیلوگرم در هکتار ) به تیمار آبیاری پس از 50 میلیمتر تبخیر تعلق داشت . کاربرد توام کود دامی و پلیمر سوپر جاذب باعث افزایش عملکرد دانه، بیولوژیک ، روغن و پروتی ین نسبت به شاهد شد . درمجموع، جهت کس ب حداکثر عملکرد دانه می توان از تلفیق کود دامی و پلیمر سوپر جاذب به نسبت 65 به 35 استفاده کرد .

کلیدواژه ها:

تشتک تبخیر ، شاخص برداشت ، عملکرد بیولوژیک ، عملکرد دانه ، عملکرد روغن