رابطه حمایت اجتماعی و یادگیری خودتنظیمی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان جندی شاپور اهواز

یادگیری فراگیران معمولا به وسیله عملکرد تحصیلی آنها مورد سنجش قرار میگیرد. عوامل متعددی، عملکرد تحصیلی دانشجویان را تحت تاثیر قرار میدهند. برخی از این عوامل موجب بهبود عملکرد و برخی موجب تضعیف عملکرد فراگیران میشود. از جمله عواملی که به شکل منفی بر عملکرد تحصیلی اثرگذار بوده، فرسودگی تحصیلی است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه حمایت اجتماعی و یادگیری خودتنظیمی با فرسودگی تحصیلی بود. پژوهش از نوع همبستگی میباشد.روش ها: جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بودند که از بین آنها 256 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های حمایت اجتماعی، پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پنتریچ و دی گروت، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو، سالانووا و شایوفلی جمعآوری و با استفاده از ضریب همبستگی به کمک نرمافزار آماری SPSS 18 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که تمامی روابط بین حمایت اجتماعی و یادگیری خودتنظیمی با فرسودگی تحصیلی در سطح مطلوبی معنی دار هستند. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، که آموزش حمایت اجتماعی و یادگیری خودتنظیمی در کاهش فرسودگی تحصیلی و ارتقا عملکرد تحصیلی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، یادگیری خودتنظیمی ، فرسودگی تحصیلی