بهبود پارامترهای کیفیت جوشکاری به کمک الگوریتم‌های بهینه‌سازی

این مقاله نمونه‌ای از کاربرد الگوریتم‌های بهینه‌سازی عددی در زمینه جوشکاری می‌باشد. هدف، افزایش استحکام و کاهش انرژی مصرفی می‌باشد. لذا به کمک داده‌های آزمایشگاهی جوشکاری نقطه‌ای که بر مبنای طراحی مرکب مرکزی بدست آمده‌اند، مدل ریاضی فرایند بدست آمده است. با استفاده از این مدل و به کمک روشهای تابع جریمه داخلی، روش گرادیان مزدوج و درونیابی درجه سوم در الگوریتم حل، بهینه‌سازی انجام شده است. مقایسه نتایج با مراجع دیگر و بهبود زیاد پارامترهای کیفیت جوش نشان از کیفیت الگوریتم مورد استفاده دارد.

کلیدواژه ها:

تابع جریمه داخلی ، روش گرادیان مزدوج ، جوشکاری ، بهینه‌سازی