معناشناسی واژه های معرب یاقوت، ابریق و استبرق در قرآن کریم

معربات واژههای بیگانهای است که به زبان عربی درمیآید و در حرفها و صداها و صوتهای حروف آن براساس اصول وساختارزبان عربی دگرگونی پدید میآید. باتوجه به اینکه ایرانیان در ایجاد و ساختار زبان عربی نقش مهمی داشتند و نیز با توجه به ارتباط نزدیک زبان فارسی با زبان عربی در دورهی قبل از اسلام، زبان فارسی بر زبان عربی تاثیر گذاشته و واژههای مختلفی قبل از ورود اسلام، به زبان عربی راه یافته است، درآن زمان عرب ها این گونه کلمات را عربی فصیح میدانستند که بعد از نزول قرآن در این کتاب آسمانی نیز به کار گرفته شده است. دربارهی تعداد واژگان فارسی معرب در قرآن اختلاف نظر وجود دارد با توجه به اینکه بیشتر لغت شناسان درفارسی بودن واژههای یاقوت ، ابریق و استبرق و....اتفاق نظر دارند. نگارندگان دراین مقاله با محور قرار دادن این نمونه از واژههای معرب در قران از ریشه، دگرگونیها وتغییر و تحریف آن در منابع مختلف علمی سخن به میان آورده و تاثیر و تاثر کلمات و سببها و علتهای تغییر الفاظ به زبان میزبان را مورد بحث قرار می دهند. در نهایت به این نتیجه می رسد که خانوادههای اسمی بیش از دیگر انواع کلمه یعنی فعل و حرف قابلیت این سیر و جابجایی را دارند.

کلیدواژه ها:

معربات فارسی ، یاقوت ، ابریق ، استبرق