تربیت وتعالی نفس انسان از دیدگاه ملاصدرا

ملاصدرا شناخت حقیقت انسان را به واسطه صفات ،افعال و حالاتش میسر می داند .ازنظر ملاصدرا وجود اصیل است، ولی وجودانسان ازآن جهت که دایما درتکامل است ازموجودات دیگرمتفاوت است انسان براساس حرکت جوهری شایسته آن است که درمسیراشتداد اتصالی هرلحظه ازحدی به حد دیگرارتقا یابد وبه درجه عالیتری ازوجود نایل گردد، بدینگونه نفس به تدریج دردامن بدن به ظهورمی رسدولی همواره به درجات بالاتری ازتجرد نایل می شود، به طوری که دیگرنمی توان آن را درسطح بدن و حالات بدنی قرارداد. انسان دروجود وبقای خویش نمی تواند به ذات خود اکتفا کند واز دیگران بی نیاز باشد. نفس ، مادام که درمرتبه طبیعت قرار دارد، برای ادراک محسوسات نیازمند آلات و قوای گوناگون است. نفس درابتدای پیدایش خود دارای یک وجود مادی است ولی درنهایت به مرحله تجردعقلی می رسد . جسم حامل نفس نیست بلکه نفس حامل جسم است و آن را درجاده زندگی به همراه خود می برد. درانسان شناسی ملاصدرامعرفت و علم اصیل است ملاصدرامعرفت و حکمت را حقیقت آدمی می داند، نوع صور اخروی و ظهور افکار و اعمال انسان درعالم آخرت براعتقادات حق و باطل او وبراخلاق نیک و بد او مترتب است.

کلیدواژه ها:

انسان شناسی ، ملاصدرا ، نفس انسان ، استکمال وجودی ، تربیت نفس