تاثیر همزمان دما و سربار بر مقاومت برشی پوشش مدفن مهندسی در دماهای بالای 100 درجه سانتیگراد

رشد صنعتی جوامع و جستجوی منابع تازه به منظور تولید انرژی جایگزین از عواملی هستند که پژوهشگران را به سمت استفاده از انرژی هسته ای سوق داده است. تقریبا هر فرآیندی که در آن از مواد رادیواکتیو استفاده شود، باعث تولید یکی از انواع زباله های هسته ای خواهد شد. با توجه به مطالعات پیشین آزمایشگاهی در خصوص اثر تغییر دما بر جنبه های گوناگون رفتار خاک های رسی میتوان دریافت علی رغم بدست آمدن نتایج نسبتا قابل قبول از مدل های ساخته شده در چهار چوب کنونی، جنبه های دیگری نیز هنوز وجود دارد که لحاظ کردن آنها در مدلسازی و با توجه به نتایج حاصل از نمونه های آزمایشگاهی مورد آزمایش در شرایط مختلف، میتواند به افزایش دقت نتایج و درک بهتر از رفتار خاک در دماهای بالاتر منجر شود. در تحقیق حاضر مدل سازی عددی به صورت سه بعدی با استفاده از نرم افزار Abaqus جهت بررسی اثر همزمان دما و سربار بر پوشش خاک رسی مدفن مهندسی برای خاک رسی عادی تحکیم یافته اشباع در نظر گرفته شده است. پوشش مدفن مهندسی به ابعاد 20*10*10 متر در نرم افزار مدل شده که منبع حرارت (زباله هسته ای) در عمق 10 متری پوشش دفن شده و سه حرارت 120،100 و150 درجه سانتیگراد نیز برای منبع حرارت (زباله هسته ای) طی زمان 115 روز جهت رخ دادن تحکیم در نظر گرفته شده است. همچنین سه مقدار سربار به میزان 50،100 و 150 کیلو پاسکال روی سطح پوشش مدفن مهندسی قرار داده شده است. زباله هسته ای در عمق 10 متری مدفن مهندسی و در مرکز پوشش دفن شده است و حرارت در این عمق بر پوشش اعمال می گردد. نتایج حاصل از مدلسازی عددی نشان داد که در عمق 3 متر و در فاصله از منبع حرارت حضور سربار مانع از کاهش مقاومت برشی پوشش مدفن مهندسی می شود. در عمق 10 متری پوشش مدفن و در مرکز حرارت نیز مقاومت برشی در مقایسه با عمق 3 متر کاهش یافته که دلیل آن تاثیر کمتر سربار در این عمق می باشد.

کلیدواژه ها:

مدفن مهندسی ، آباکوس ، حرارت ، مقاومت برشی ، سربار ، زباله هسته ای