نقش مشارکتها و همیاری های مردمی در توسعه پایدار روستایی (مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان کرمان)

بواسطه مشارکت اجتماعی، اعضای یک جامعه در امور محله، شهر و روستا شرکت می کنند و بدین طریق بصورت مستقیمو غیرمستقیم در شکل دادن حیاتی اجتماعی نقش ایفا می نمایند. استفاده از مشارکت و توانمندی های مردم بخصوصروستاییان برای عمران و توسعه و اجرای یک مدیریت و برنامه ریزی صحیح میتواند در موارد متعددی انجام گیرد. اینموارد به ترتیب شامل شناخت نیازها و اولویت ها، طراحی پرژه ها و برنامه ها، اجرا و نظارت و ارزشیابی نتایج برنامه هاست.پژوهش حاضر با اتخاذ رویکرد توصیفی- تحلیلی و با استناد به مطالعات پیمایشی با هدف شناسایی نقش مشارکت وهمیاری های مردمی در نیل به توسعه پایدار روستایی انجام شده است. 4 پارامتر اصلی مورد بررسی قرار گرفته است:نقش مشارکت در توسعه پایدار روستایی، مشارکت در عالم واقعیت، استفاده از افراد متخصص در برنامه های توسعه وتاثیر اوضاع اقتصادی بر مشارکت و همیاری های مردمی. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه با 12 سوال اصلی ومقیاس پنج سطحی طیف لیکرت استفاده شده است. نمونه مورد مطالعه بخش مرکزی شهرستان کرمان و بطور خاصروستاهای این بخش شامل پنج دهستان به نام های درختنگان، سرآسیاب فرسنگی، اختیارآباد، باغین و زنگی آباد است.است. در مجموع نمونه 140 نفری با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده است. یافتهه ا نشان میدهند که بینمشارکت و همیاریهای مردمی در توسعه پایدار روستایی (روستاهای بخش مرکزی شهرستان کرمان) رابطه معنی داریوجود ندارد. همچنین به طور کلی مردم به ریش سفیدان و بزرگان محل اعتماد بیشتری دارند تا افراد جوان کم تجربه.بنابراین باید زمینه حداکثری حضور مردم در امور مشارکت و همیاری فراهم آید و با این امکانات و هم اندیشی از این افرادمجرب و کهن روستا، با تکیه بر نیازسنجی مردم، توسعه روستا در مسیرهای ضروری هزینه شود. بدین ترتیب ساکنانروستا با دیدن آثار و منفعت حاصله از مشارکت، برای حضور حداکثری خود در مشارکت و همیاری های روستایی ترغیب شوند.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، همیاری مردمی ، توسعه پایدار روستایی ، ریش سفیدان ، بخش مرکزی شهرستان کرمان