راهکارهای حل بحران آلودگی هوا در ریشه های سیاسی بر استمرار آلودگی هوای شهرهای کشور ایران

آلودگی هوا عبارت است از وجود یک یا چند ماده آلوده کننده در هوای آزاد به مقدار و مدتی که کیفیت آنرا بطوری که مضر به حال انسان و حیوان و یا آثار و ابنیه باشد تغییر دهد. منابع آلودگی هوا به دو صورت می باشد؛ منابع طبیعی و مصنوعی. منابع طبیعی شامل؛ طوفان و گرد و غبار صحرا، دود و خاکستر آتش سوزی های جنگلی، املاح موجود در جو، فعالیت آتشفشانی، شهاب سنگ ها، منابع گیاهی و حیوانی می باشد. منابع مصنوعی به دست بشر بوجود آمده و مورد استفاده روزمره می باشد شامل وسایل نقلیه، صنایع، منابع تجاری و خانگی که سهم آلوده کنندگی این منابع بمراتب بیش از منابع طبیعی است. ریشه های آلایندگی هوا؛ تردد خودروها، استاندارد نبودن خودروها و سیستمهای سوخت رسانی خودروها و عدم خروج خودروهای فرسوده است. دسته دوم صنایعی که آلاینده هستند و غیر استاندارد و تاثیر کار کردن این صنایع در شهرهایی که مجاورت آنها هستند. با جداسازی سیاست از محیط زیست و اقدامات ریشه ای میتوان موضوع آلودگی هوا را در کشور ایران حل نمود. البته در این بین رسانه ها و سایر دستگاههای نظارتی از جمله وزارت بهداشت، صداو سیما، وزارت نفت، وزارت نیرو و صنایع می بایست با همکاری مردم به رفع این معضل اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

سیاست ، آلودگی هوا ، محیط زیست ، پارلمان