مدیریت انتظامی در بحران زلزله

کشور ایران همیشه بعنوان یک سرزمین لرزه خیز شناخته شده است با این وصف آسیب پذیری داخلی – نظیر فقر وعدم استحکام ابنیه ، رشد جمعیت وتراکم آن درشهر، مسایل و فرهنگی واجتماعی، تخریب محیط زیست وفقدان آموزش و آگاهی – موجب تشدید ضایعات و تلفات گردیده و بر ابعاد اجتماعی و امنیتی انتظامی آن می افزاید . نیروی انتظام بخش در این گونه بحران ها نقش بسترسازی برای اقدامات امداد و نجات را داشته و با ایجاد چتر امنیتی انتظامی موجبات عدم سوء استفاده های احتمالی مجرمین و تبهکاران و سهولت تردد بیماران و مجروحین را فراهم می آورد . این نیروبه عنوان نیروی حافظ امنیت و آسایش مردم به دلیل گستردگی زمینه فعالیت ، تنوع وظایف و حضور دراقصی نقاط کشور در اغلب موارد اولین نیروی دولتی است که هنگام بروز هرگونه سانحه ای در محل وقوع حاضر است و چنانچه از مدیریت مناسبی برخوردار باشد می تواند منشا اثرات مهمی در جامعه بحران زده باشد به همین جهت سعی شده با مطالعات تطبیقی ضمن بیان کلیاتی اهداف، اهمیت ، ضرورت و تدابیر کلی منبعث از یافته های تحقیقی در غالب شرح وظایف کلی و خاص نیروی انتظامی و برنامه ریزی در مراحل پیشگیری،آمادگی،مقابله و بازسازی به همراه قابلیتها و محدودیتهای آن ارایه گردیده است .

کلیدواژه ها:

نیروی انتظامی ، مدیریت بحران ، مدیریت امنیتی انتظامی زلزله ، برنامه ریزی جامع و کلان ، پیامدهای امنیتی انتظامی زلزله