پیش بینی نشاط ذهنی دانشجویان بر اساس بخشودگی بین فردی و خودمتمایزسازی

این پژوهش با هدف پیشبینی نشاط ذهنی دانشجویان بر اساس بخشودگی بین فردی و خودمتمایز سازی اجرا شد. پژوهشحاضر از نوع تحقیقات توصیفی و به روش همبستگی میباشد. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد تهران در سالتحصیلی 95-94 بود که از بین آنها 320 نفر (150 دختر و 170 پسر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات از نمونه مورد نظر شامل پرسشنامه نشاط ذهنی، خود متمایزسازی (DSI) و مقیاس بخشودگی بین فردی (IFS) بود. از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان) و نرم افزار Spss (v. 20) جهت تجزیه و تحلیلداده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین بخشودگی بین فردی و خودمتمایز سازی رابطه معناداری وجود دارد (P <0/01) واین متغیرهای پیش بین قادر به پیش بینی نشاط ذهنی هستند که 33/6 درصد از واریانس نشاط ذهنی را در بین دانشجویان تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

نشاط ذهنی ، بخشودگی بین فردی ، خودمتمایزسازی