رابطه بین افکار ناکارآمد و خودشیفتگی با بد شکلی بدنی در متقاضیان جراحی های زیبایی

هدف: یکی ازمسایلی که امروزه اهمیت فراوانی یافته است زیبایی دوستی و زیبایی طلبی است که بیشتر ناشی از تغییرات فرهنگی ارزشی و تبلیغات رسانه ها و فضای مجازی می باشد. بر این اساس تحقیق حاضر بررسی رابطه بین افکار ناکارآمد و خودشیفتگی با بد شکلی بدنی در متقاضیان جراحی های زیبایی را وجه همت خود قرار داده است.مواد و روش ها: روش تحقیق حاضر پیمایشی بوده و از تکنیک پرسشنامه جهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. نمونه آماری تحقیق تعداد 50 نفر که برای جراحی های زیبایی به بیمارستان 22 بهمن مشهد مراجعه کرده بودند و در آزمون بد شکلی بدن نمره بین 46 تا 108 کسب کرده بودند انجام شد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه روابط چند بعدی بدن- خود 46 ماده (1997) و مقیاس نگرش های ناکارآمد (DAS) (1978) بوده است. آنالیز داده ها با نرم افزار spss20 و با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد.یافته ها:میانگین سنی آزمودنی ها 26.68، واریانس و انحراف معیار به ترتیب برابر 27.77 و 5.27 می باشد. یافته ها نشان داد که بین افکارناکارآمد و خودشیفتگی با بد شکلی بدنی در متقاضیان جراحی های زیبایی رابطه معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از این است که هر چقدر افکار ناکارآمد و خودشیفتگی در افراد بیشتر بوده است اعتقاد به بدشکلی آنان نیز بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

افکار ناکارآمد ، خودشیفتگی ، بد شکلی بدنی