بررسی میزان اثربخشی زبان فارسی بر زبان عربی و خدمات ایرانیان به زبان قرآن

آغاز ارتباط ایرانیان و اعراب و تعامل زبان فارسی با عربی به دوران قبل از اسلام بر می گردد. این موضوع بعد از فتح ایران، به دلیل وجود مشترکات دینی رو به افزایش گذاشت تا جایی که زبان عربی، زبان رسمی ایران گردید. با این وجود و بر خلاف تصور رایج که زبان فارسی را، وام دار زبان عربی می داند، حضور بسیاری از واژگان فارسی در زبان عربی، حتی قبل از اسلام و خدمات گسترده ایرانیان به زبان و ادبیات عربی، ترجمه، صرف و نحو و ... خلاف آن را ثابت می کند. کشف حدود سه هزار واژه فارسی راه یافته به زبان عربی، نقطه اوج اثرگذاری زبان فارسی بر عربی را نشان می دهدکه برای نمونه می توان به کلمات: بستان، مالق(ماله)، سرقین(کود، انبار)، قیروان(کاروان)، فولاد، کوره، سندان، دیباج، قبا، شوذر،کتان، صنج، بربط، سرنای، نای و ... اشاره نمود. علاوه بر این آثار ایرانیانی چون ابن مقفع، سیبویه، ابن انباری، ابوعلی فارسی، ثعالبی نیشابوری و ... نشان دهنده خدمات بی شمار ایرانیان به زبان عربی است. ضمن این که کاربرد بسیاری از واژگان فارسی از قبیل: فردوس،کافور، قفل، جهنم، زنجبیل و ... در آیات قرآن و اشعار عربی و سرودن اشعار عربی و شعر ملمع توسط شاعران پارسی زبان، رابطه عمیق و ریشه دار زبان فارسی و عربی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ایرانیان ، عربی ، فارسی ، اثربخشی ، خدمات