رویکرد تیوری نهادی نوین در مدیریت معاصر

نهادگرایی جدید با تلاش های مارش و السون برای ایجاد یا حفظ قرایت مورد نظرشان از علم سیاست آغاز می شود. آنها بر این باور بودند که این رهیافت ترجیحی برای علوم سیاسی است که با حملات روانشناسی اجتماعی و اقتصاد به مسایل سیاسی تهدید می شود. هر دو این جایگزین ها بر نقش فرد در انتخاب سیاسی تاکید می کردند و تمایل داشتند که به طور گسترده ای فرد را به عنوان یک بازیگر مستقل عقلانی سازند. تیوری نهادی نوین که دارای مبدا جامعه شناختی قوی است، بحث های خودش را بر روی این تصور که سازمان ها براساس پذیرش فشارهای نهادی اجباری، هنجاری و تقلیدی به طور اجتماعی مشروعیت، منابع و بقا کسب می کنند، مطرح می کند. این مسیله دلالت بر انتقال ارزش های نهادی به ساختار، استراتژی ها و عملیات یک سازمان دارد که بدین وسیله هم شکلی ایجاد میشود. در واقع تیوری نهادی نوین به دنبال هم شکلی صرف نیست بلکه بیش از آن به دنبال انتقال ارزش های ذینفعان است و این تیوری بیان می دارد که در صورت انتقال ارزش های ذینفعان است که حمایت آنها جلب می شود نه در سایه ی هم شکلی ظاهری.

کلیدواژه ها:

علم مدیریت ، تیوری نهادی ، تیوری نهادی نوین