تاملی بر یادگیری مشارکتی در نظام آموزشی

امروزه دوره های آموزشی شامل برنامه های پیچیده آنلاین و خودآموزی هستند که با اضافه شدن عناصر اجتماعی به پلت فرم یادگیری مشارکتی تبدیل شده اند. به این ترتیب، فرآیند یادگیری در صورت تشویق افراد به تفکر گروهی، تبادل نظر، پرسش و پاسخ و تجزیه و تحلیل و حل گروهی مشکلات و بدون دخالت معلم به آموزشی تاثیرگذار تبدیل می شود. بنابراین یادگیری مشارکتی همچون چتری است که طیف وسیعی از رویکردهای مختلف را که شامل نظرات یادگیرندگان و آموزگاران دوره ها است در بر می گیرد. معلم به دنبال ایجاد فضایی است که در آن یادگیرندگان قادر به فعالیت مشترک و گروهی بوده و فرصت هایی را به منظور به اشتراک گذاری و درک ایده های در حال ظهور پیش رو دارند. هدف ایجاد زمینه توسعه استقلال، مسیولیت پذیری و خلاقیت به واسطه ارتباط معنادار و تلاش های مشارکتی است. تاثیرگذاری این مدل در صورت انطباق آن با زندگی کاری افراد افزایش پیدا می کند، زیرا یادگیرندگان برای داده ها ارزش بیشتری قایل بوده و از اهمیت مسایل و موضوعات مطرح شده به خوبی آگاه هستند. در واقع مسیولیت اعطا شده و احساس مالکیت یادگیرندگان نسبت به مولفه های یادگیری، از جمله عوامل الهام بخش و دلایل تعامل و به چالش کشیده شدن در میان آنان است. یادگیری مشارکتی از سیستمی برخوردار است که براساس آن یادگیرندگان در سطوح عملکردی مختلف و با هدف دستیابی به اهداف مشترک در کنار یکدیگر فعالیت می کنند. تک تک یادگیرندگان مسیول یادگیری هریک از اعضا هستند؛ زیرا موفقیت هر یک از آنان در گرو کیفیت یادگیری سایرین است. این شکل به دلیل عدم تاکید بر کار گروهی غیر رقابتی از نظر آموزش در کسب و کارها بسیار مناسب است.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، نظام آموزشی ، دانش آموز ، پیشرفت تحصیلی