بررسی مولفه های مهارت تدریس در نظام آموزشی

تدریس یکی ازعناصراصلی فرآیند آموزش و پرورش است که در کارایی نظام آموزشی نقش موثری را ایفاء می کند. تدریسی که تمام جوانب یک آموزش خوب را در بر بگیرد و به نحوی موثر بتواند حیطه شناختی فراگیر را بکار اندازد، در واقع به طور موثری هم می تواند این سازه مهم که به حیطه غیر شناختی او مربوط می شود را فعال کند و باعث موفقیت های زیادی ( در تحصیل، شغل، زندگی اجتماعی، خودکنترلی و ...) برای فراگیر می شود در واقع هدف و رسالت تعلیم و تربیت انسان سازی است باید دید که این وظیفه را چه نهادها و افرادی به عهده دارند. البته انسان آموختن را از هنگام تولد آغاز می کند و در طول زندگی آن را ادامه می دهد. بخشی از آموختنی ها به صورت غیر عمدی و یا تصادفی در خانواده و جامعه صورت می گیرد و بخش دیگر به نهادها و موسسات رسمی از قبیل مدرسه و انجمن ها سپرده می شود در این میان مدرسه بیشترین سهم را بر عهده دارد و سرانجام این مسیولیت خطیر به عهده معلمین واگذار می گردد و آنها هستند که باید بتوانند دانش آموزان را به درستی تربیت کنند و آنان را برای کار و شرکت در اجتماع آماده سازنددر میان مجموعه فعالیت هایی که برای تعلیم و تربیت دانش آموزان انجام می شود بیشترین سهم به تدریس معلم در کلاس درس اختصاص می یابد. تدریس را می توان به فعالیت های دو جانبه ای که بین معلم و شاگردان جریان دارد و هدفش یادگیری است تعریف کرد. این فعالیت چنان چه منتج به یادگیری شود برای شاگرد موثر و مفید خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تدریس مهارت ، نظام آموزشی ، کیفیت آموزشی ، آموزش و پرورش