نقش مهارت های زندگی والدین در کارکرد خانواده و عملکرد تحصیلی فرزندان

این پژوهش با هدف بررسی میزان برخورداری والدین از مهارت های زندگی و ارتباط آن با کارکرد خانواده و عملکرد تحصیلی فرزندان آنها انجام شده است. نمونه پژوهش شامل 120 دانش آموز دختر دوره راهنمایی و والدین آنها ( 120 پدر و 120 مادر) بوده است که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه مهارت های زندگی، کارکرد خانواده (FAD) و میانگین نمره های درسی دانش آموزان در نیمسال اول سال تحصیلی 91-90 استفاده شده است. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره، و آزمون t انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد که میان میزان برخورداری والدین از مهارت های زندگی، کارکرد خانواده و خرده مقیاسه ای آن ( توانایی حل مسیله، ارتباط، نقش ها، کنش عاطفی، آمیختگی عاطفی و کنترل رفتار) همبستگی معنادار وجود دارد (p<0/05). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می دهد که مهارت های زندگی والدین پیش بینی کننده کارکرد خانواده است. از دیگر یافته های پژوهش این بوده است که به لحاظ آماری میان میانگین نمرات درسی فرزندان و نمره مهارت های زندگی پدران همبستگی وجود دارد، اما میان میانگین نمرات درسی فرزندان و نمره مهارت های زندگی مادران همبستگی وجود ندارد. با توجه به نتایج پژوهش ضروری است که برای حفظ سلامت جامعه و بهبود کارکرد خانواده، زمینه را برای بهره مند کردن والدین از مهارت های زندگی فراهم کرد و آموزش مهارت های زندگی را به صورت جدی تر و سازمان یافته تر در همه موسسات و سازمان ها به اجرا درآورد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، کارکرد خانواده ، عملکرد تحصیلی