کاهش دلهره دانش آموزم نسبت به سنجش درس ریاضی

پژوهش حاضر با هدف کاهش اضطراب و دلهره دانش آموز پایه ششم نسبت به ارزشیابی درس ریاضی انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی از نوع اقدام پژوهی و از نظر ماهیت داده ها ترکیبی است. مکان پژوهش یکی از دبستان های چندپایه بیرجند در سال تحصیلی 95-1394 بود. نمونه پژوهش با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. در این اقدام پژوهی، پس از اثبات وجود دلهره و اضطراب دانش آموز پایه ششم در ارزشیابی درس ریاضی، با استفاده از شواهد و اطلاعات جمع آوری شده، از شیوه های علمی و خلاقیتی برای کاهش مشکل استفاده گردید. ابزار پژوهش شامل روش های کیفی مثل ارزشیابی همکار، مشاهده و مصاحبه با والدین و همچنین روش های کمی مثل پرسشنامه سنجش اضطراب امتحان ( TAI ) ابوالقاسمی و همکاران برای جمع آوری داده ها بود. پس از اجرای راه حل هایی مانند بررسی وضعیت تغذیه دانش آموز و بهبود آن به عنوان یکی از مهم ترین پیش نیاز یادگیری، بررسی سابقه ترس در درس ریاضی از طریق گفتگو با خود دانش آموز و والدین او با تمرکز بر اصل ترس جانشینی، کمک به دانش آموز برای حضور داوطلبانه در موقعیت های درسی دارای اضطراب و ... میزان دلهره ارزشیابی ریاضی دانش آموز اندازه گیری شد. نتایج گویای کاهش دلهره و اضطراب امتحان دانش آموز در درس ریاضی بود.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، رویکرد ترکیبی ، اضطراب ارزشیابی