استفاده از پلی اترها به عنوان الکترون دهنده برای سنتز کاتالیست های زیگلر-ناتا

استفاده از الکترون دهنده ها در کاتالیزور و همچنین پلیمرشدن، ریزساختار و خواص پلی پروپیلن را تغییر میدهد. دراین تحقیق، سازوکار عملکرد الکترون دهنده های مختلف داخلی و خارجی بر پلیمرشدن پلی اترها به وسیلهکاتالیزورهای زیگلر-ناتا بررسی می شود. در بخش اول، سازوکار پلیمرشدن پلی اتر به کمک کاتالیزورهای زیگلر- ناتاارایه می شود. سپس، انواع الکترون دهنده های داخلی معرفی و نحوه برهمکنش آنها با سطح نگهدارنده کاتالیزور و اثرآنها بر خواص نهایی محصول از جمله توزیع وزن مولکولی بررسی می شود. در ادامه علل لزوم استفاده از الکتروندهنده خارجی، به ویژه در نسل های سوم و چهارم کاتالیزورهای زیگلر- ناتا مرور می شود. در بخش بعدی، به بررسیسازوکار عملکرد الکترون دهنده های خارجی آلکوکسی سیلانی و اثر وجود و ساختار این الکترون دهنده ها برپلیمرشدن پلی اترها و فعالیت کاتالیزور، خواص محصول مانند فضا ویژگی و وزن مولکولی پلی اتر حاصل پرداخته می-شود. غلظت تیتانیوم، منیزیم و کلر موجود در کاتالیست های سنتز شده به ترتیب توسط تکنیک هایاسپکتروفتومتری، کمپلکسومتری و پتانسیومتری تعیین شد. پلیمریزاسیون پروپیلن با استفاده از کاتالیست هایزیگلر- ناتای تهیه شده در غیاب الکترون دهنده ی خارجی انجام شد. تاثیر الکترون دهنده های داخلی تری-اتری وتترا-اتری بر فعالیت کاتالیس های تهیه شده و بر ایزوتاکتیسیته، پاسخ به هیدروژن، بلورینگی و خواص حرارتی پلی-پروپیلن های تولید شده با هم مقایسه شدند.

کلیدواژه ها:

پلیاتر ، الکترون دهنده ، سنتز ، زیگلر-ناتا ، پلیمریزاسیون