بررسی آزمایشگاهی و بهینه سازی استفاده همزمان از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم ((TiO(2) و سوفکتانت SDS در بهبود بازیافت نفت از مخازن نفتی

در این پژوهش با انجام آزمایش های تزریق آب، دبی نفت تولیدی اندازهگیری شد و سپس با تزریق نانوذرات دی اکسید تیتانیوم((TiO(2) و سورفکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفات (SDS) با غلظت های مختلف (25، 50 و 75ppm) و تخلخل متفاوت (15، 20 و 30 درصد) دبی و درصد بازیافت نفت تولیدی اندازهگیری شد. به منظور کاهش زمان و هزینه آزمایشها، استفاده از یک روش طراحی آزمایش (DOE) ضروری می باشد که بدین منظور از روش تاگوچی استفاده گردید. در این کار، ابتدا ضمن بررسی اجمالی فرآیندهای ازدیاد برداشت، ابتدا دبی تولید نفت با انجام آزمایشهای تزریق آب اندازهگیری شد و سپس با تزریق آب،نانوذرات و سورفکتانت دبی تولید نفت اندازه گیری شد. همچنین تست ATR نیز روی نمونه های بدست آمده از آزمایش تزریق آب، نانوذرات و سورفکتانت صورت گرفت. بیشترین درصد بازیافت نفت زمانی بدست می آید که غلظت نانوذرات 25ppm، غلظت سورفکتانت 75ppm و ضریب تخلخل 30 % باشد. در این شرایط درصد بازیافت نفت 57 % بدست آمد.

کلیدواژه ها:

سورفکتانت ، نانوذرات ، آنیونی سدیم دودسیل سولفات ، دی اکسید تیتانیوم ، سیلاب زنی