استفاده از بیوپلیمر باکتریایی Chryseobacterium Indologenes MUT.2 بعنوان پوشش ضد خورندگی برای محافظت فولاد کربنی

با توجه به خسارات فراوان خوردگی که باعث از بین رفتن نزدیک به 1-5% تولید ناخالص ملی (GNP) می شود،روش های متعددی برای کاهش این معایب بکار گرفته می شود. از بدیع ترین روش های مورد استفاده برای مقابله با اینپدیده مخرب استفاده از پوشش های دوستدار محیط زیستی بیوپلیمرست. خاصیت ضد خورندگی موثر این نوع از پوششها به اثبات رسیده است. نشان داده شده که تغییر محیط کشت با کتری تولید کننده محیط کشت می تواند بر خواص ضد خورندگی بیوپلیمر تولید شده از آن تاثیر مستقیم داشته باشد. در این مقاله، بیوپلیمر تولید شده از باکتریChryseobacterium Indologenes MUT2 در محیط کشت های با مواد سازنده مختلف مورد مطالعه قرار گرفته اند. بیوپلیمر های تولید شده در محیط های مختلف بصورت بصری در محلول VNSS و تست اسپری نمک مورد ارزیابی قرار گرفتند. نمونه هایی با خواص ضد خورندگی بالاتر در تست امپدانس (EIS) مورد مطالعه دقیق تر قرار گرفتند. در نهایت بیوپلیمری تولید شده در محیط کشت حاوی ملاس و سدیم نیتریت بعنوان منابع کربنی و نیتروژنی بیشترین خاصیت ضد خورندگی را از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، بیوپلیمر ، محیط کشت ، تست امپدانس الکتروشیمیایی (EIS)