دانشگاه فرهنگیان به عنوان یک سازمان یادگیرنده

در تلاطم پیشرفت های علمی و فناوری، دانشگاه ها نیز تبدیل شدن به سازمانی یادگیرنده را به عنوان راهبردی در برابر تغییرات و ادای رسالتشان در نظر گرفته اند. از طرفی، به دلیل نقش مهم دانشگاه ها در زمینه تربیت نیروی انسانی برای سایر سازمان ها، انتقال میراث فرهنگی، اجتماعی و نیز یگانگی و انسجام اجتماعی، آنها بیشتر در معرض حساسیت و قضاوت جامعه قرار دارند. بنابراین مطالعه دانشگاه ها به عنوان سازمان های یادگیرنده به منظور شناسایی نقاط قوت و ضعف و بهبود فعالیت های آنها در سازگاری با تغییرات و تحولات سریع ضرورت دارد. دانشگاه فرهنگیان نیز برای رسیدن به چشم انداز و رسالت تعیین شده و نیل به اهداف خود و در مواجهه با تغییرات محیطی، باید توانایی ها و قابلیت یادگیری را کسب کند. لذا مقاله پیش روی، با رویکردی مروری، و مطالعه کتابخانه ای، به بیان تعاریف، مولفه ها، ویژگی های سازمان های یادگیرنده، ...، و در انتها به ارایه راهکارهایی می پردازد.

کلیدواژه ها:

دانشگاه فرهنگیان ، سازمان یادگیرنده ، مولفه های سازمان یادگیرنده ، راهکارها