بررسی رابطه بین مدت زمان ترک و سابقه مصرف مواد با بهره حافظه در مصرف کنندگان متآمفتامین در دوره فروکش کامل اولیه

هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه بین مدت زمان ترک و سابقه مصرف مواد با بهره حافظه در مصرف کنندگان مت آمفتامین در دوره ی فروکش کامل اولیه بود. روش: در این پژوهش 40 آزمودنی با روش نمونه گیری در دسترس از بین معتادان خود معرف بستری شده در درمانگاه اختلالات وابسته به مواد بیمارستان روان پزشکی ابن سینا در شهر مشهد، که در دوره فروکش کامل اولیه بودند (یعنی حداقل یک ماه و حداکثر 12 ماه پرهیز داشتند)، انتخاب شدند. جهت اندازه گیری بهره حافظه آزمون تست حافظه وکسلر (WMS-III) توسط روان شناس بر روی این افراد اجرا شد. برای اندازه گیری مدت زمان و سابقه مصرف مواد نیز از پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در سطح اطمینان 95% بین مدت زمان ترک و سابقه مصرف مواد معتادان با بهره حافظه، رابطه معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: مدت زمان ترک مواد (حداکثر تا 12 ماه) بر روی بهره حافظه اثری ندارد. سابقه مصرف مواد (از 1 تا 10 سال) نیز پیش بینی کننده خوبی برای بهره حافظه نیست.

کلیدواژه ها:

حافظ ، سوء مصرف ، مت آمفتامین ، دوره فروکش