بررسی تمایل به ترک شغل از طریق ماندگاری شغلی داخلی ناشی از تعهد سازمانی مبتنی بر فعالیت های منابع انسانی

نیروی انسانی کارآمد شاخص عمده برتری یک سازمان نسبت به سازمان های دیگر است، چرا که نیروی انسانی مهمترین منبع هر سازمان به حساب می آید. هدف از انجام این تحقیق بررسی و تعیین تاثیر تعهد سازمانی مبتنی بر فعالیت های منابع انسانی بر تمایل به ترک شغل از طریق ماندگاری شغلی داخلی از طریق پرسشنامه بود. از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی محسوب گردیده و براساس روش گردآوری داده ها یک پژوهش، توصیفی-علی از شاخه تحقیقات میدانی ( پیمایشی ) می باشد. جامعه آماری متشکل از 700 نفر از مدیران و کارشناسان پالایشگاه آبادان بود که با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان حجم نمونه، 842 نفر انتخاب گردید. پایایی آن با مقدار ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید و با استفاده از تحلیل عاملی، روایی مدل تحقیق نیز آزمون و مورد تایید قرار گرفت. بررسی و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از دو نرم افزار آماری SPSS و Amos انجام شد. به منظور ارزیابی تاثیر بین تعهد سازمانی مبتنی بر فعالیت های منابع انسانی بر تمایل به ترک شغل با متغیر میانجی ماندگاری شغلی از رگرسیون خطی و معادلات ساختاری استفاده شد. با توجه به نتایج بدست آمده، تعهد سازمانی مبتنی بر فعالیت های منابع انسانی بر ماندگاری شغلی داخلی اثر معنی داری دارد (β=0/80 و 6/62=ضریبt)، همچنین متغیر ماندگاری شغلی داخلی بر تمایل به ترک شغل تاثیر داشته و می تواند آن را تبیین نماید (β=0/38 و 3/85=ضریبt). بنابراین فرضیه فوق تایید می گردد و تعهد سازمانی مبتنی بر فعالیت های منابع انسانی با نقش میانجی ماندگاری شغلی داخلی بر تمایل به ترک شغل در میان کارکنان پالایشگاه آبادان تاثیر معناداری دارد. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده (β=0/38 و 3/85=ضریبt) گزارش شده که بزرگتر از 1/96 می باشد، بنابراین می توان نتیجه گرفت که متغیر پیش بین تعهد سازمانی مبتنی بر فعالیت های منابع انسانی می تواند متغیر ملاک تمایل به ترک شغل را تحت تاثیر قرار دهد و آن را تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

تعهد سازمانی ، منابع انسانی ، ترک شغل ، ماندگاری شغلی داخلی