مرور زمان در حقوق کیفری ایران، با تاکید بر مرور زمان تعقیب
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی پژوهش های نوین ایران و جهان در مدیریت، اقتصاد و حسابداری و علوم انسانی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,309
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MEAH01_045
تاریخ نمایه سازی:
چکیده مقاله:
مجازات ها اصولا با اجرای آنها ساقط می شوند، اما غیر از اجرای مجازات عوامل دیگری وجود دارند که مجازات و به طور کلی دعوای عمومی را ساقط می کنند؛ قانونگذار در قانون مجازات اسلامی 1392 عوامل سقوط مجازات را برشمرده است، از جمله ی این عوامل مرور زمان می باشد، که عبارت است از گذشت مدتی است که بعد از آن شکایت، تعقیب، صدور حکم و یا اجرای مجازات غیر ممکن است، در واقع مرور زمان عاملی برای مختومه کردن دعاوی و احکامی است که مدت مدیدی از طرح و صدور آنها گذشته است و قانونگذار سعی در به فراموشی سپردن آنها داشته است؛ از جمله ی اقسام مرور زمان، مرور زمان تعقیب است که عبارت است از سپری شدن مدتی که متهم تحت تعقیب قرار نگرفته است و پس از انقضای این مدت دیگر تعقیب وی منتفی است، نکته ی قابل توجه این است که قانونگذار مرور زمان تعقیب فقط راجع به تعزیرات، به استثنای تعزیرات منصوص شرعی و چندین جرم دیگر پذیرفته است؛ نوشته حاضر کوششی است برای ارایه نگرشی جامع نسبت به مرور زمان تعقیب در پرتو آرا قضایی و حقوق کیفری ایران، خصوصا قانون مجازات اسلامی 1392.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصیب قدمی عزیزآباد
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی از دانشگاه مازندران