یاددهی – یادگیری علوم پایه در آموزش و پرورش شناختی

نظریه پردازان شناختی معتقدند که یادگیری به صورت تواناییهایی در فرد ایجاد و در حافظه او ذخیره می شود و هر وقت که بخواهد می تواند آن توانایی ها را مورد استفاده قرار دهد. ویژگی دیگر نظریه شناختی این است که، بر خلاف نظریه های رفتاری که بر نقش محیط در تغییر رفتار و یادگیری تاکید می کنند، برای یادگیرنده در ایجاد یادگیری نقش مهم تری قایل هستند در نظریه شناختی؛ به یاری پردازش شناخت آگاهی هاست (خبر پردازی) که می توانیم آفریننده های فعال خلاقی باشیم که ما را به فراتر از الگوهای محرک – پاسخ می برند. زیرا بیانگر این واقعیت می باشد که یادگیرنده عامل اصلی و مهم کسب اطلاعات است (سازنده گرایی). بر اساس گفته های نظریه پردازان شناخت گرایی، افراد آدمی می توانند به تعبیر و تفسیر اطلاعات بپردازند (گشتالت)، پیچیدگی ها و معماهای زندگی را ساده سازی کنند (یادگیری معنادار)، رویدادها و مسایل روانی را پیش بینی نمایند و به تجربه های سنجیده و نامشهود سازمان ببخشند (یادگیری شناختی – اجتماعی).

کلیدواژه ها:

یاددهی – یادگیری ، علوم پایه ، آموزش و پرورش ، روانشناسی شناختی