مقابله با خشکسالی با فرایند ذخیره‌سازی حداکثری آب در آبخیزداری

هرساله بخش عظیمی از هرز آبها و سیلابهای کشور به جای ذخیره و استفاده مناسب در آبخیزها، با روندی تخریبی و فرسایشی هدر رفته و گاه با عبور از سازنده‌های شور و تبخیری به کویر می‌ریزد، که بر شدت و وسعت کویری شدن پلایای داخلی می‌افزاید و بدین ترتیب ضمن خروج منابع ارزشمند آب و خاک، مشکلاتی نیز در سطح آبخیزها و دشت‌ها ایجاد می‌کند؛ این در حالی است که در شرایط خشکسالی، بایستی از کمترین بارندگی و منابع آب، بهترین و بیشترین استفاده را نمود، که لازمه آن اتخاذ تدابیر کارشناسی در مدیریت آبخیزها با تاکید بر ذخیره‌سازی آب بیشتر در حوزه‌های آبخیز است. بدیهی است موثرترین راه برای مقابله با خشکسالی، (که راه برون رفتی از آن، جز سازگاری آگاهانه در جهت کاستن از اثرات نامطلوبش و جبران کمبود رطوبت ناشی از این خشکسالی نیست)، آبخیزداری می‌باشد که نفوذدهی و ذخیره‌سازی حداکثری آب حاصل از بارندگی در سطح آبخیز، مهمترین کارکرد آبخیزداری در این زمینه است. بررسی و ارائه‌ی راهکارهایی در این خصوص، محوریت و هدف اصلی این مقاله را تشکیل می‌دهد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، آبخیزداری ، ذخیره آب