ارایه یک مدل یکپارچه ی مکان یابی تخصیص برای بازطراحی شبکه ی زنجیره تامین گندم ایران با رویکرد بهینه سازی استوار

گندم به عنوان یک کالای استراتژیک، اصلی ترین ماده ی غذایی است که حدود چهل و پنج درصد از انرژی روزانه ی خانوارهای شهری و روستایی را تامین می کند. گندم جزء کالاهایی ست که بیشترین حمل ونقل را در سطح کشور داراست. همچنین یارانه ی غیرمستقیم زیادی بابت گندم به کشاورزان و مصرف کنندگان پرداخت می شود. بنابراین زنجیره تامین گندم هم از بعد امنیت غذایی حایز اهمیت است و هم از بعد هزینه ای. با توجه به عدم تناسب ظرفیت ذخیره سازی با تولید و مصرف برخی استان ها و حجم رو به افزایش خرید تضمینی، نیاز به بازطراحی زنجیره تامین گندم ایران و احداث مراکز ذخیره سازی جدید به خوبی احساس می شود. هدف از پژوهش حاضر، ارایه ی یک مدل یکپارچه برای تعیین نقاط بهینه ی احداث مراکز ذخیره سازی جدید، الگوی بهینه ی حمل ونقل و انبارش و میزان بهینه ی واردات گندم است. در پژوهش حاضر علاوه بر کیفیت گندم، محدودیت های مراکز ذخیره سازی بلندمدت و کوتاه مدت نیز در نظر گرفته شده اند. استفاده از رویکرد بهینه سازی استوار سبب می شود عملکرد زنجیره در طول زمان کمترین نوسان را داشته باشد و با توجه به عدم قطعیت بالای تولید و خرید تضمینی گندم داخلی، برای زنجیره تامین گندم ایران انتخاب شده است. نتایج حاصل از حل نشان می دهند که در شرایط فعلی، حداقل به احداث 200 هزار تن مراکز ذخیره سازی جدید در دو استان بوشهر و هرمزگان نیاز است. 

کلیدواژه ها:

طراحی شبکه زنجیره تامین ، مکانیابی تسهیلات ، زنجیره تامین گندم ایران ، عدم قطعیت ، بهینهسازی استوار ، مدلسازی مبتنی بر سناریو ، بهینهسازی استوار تصادفی مبتنی بر سناریو