کاربردمفاهیم بوم شناسی درآموزش طراحی مناظر

طراحی منظرکه محوراصلی فعالیت های اموزشی وحرفه ای دررشته های منظروطراحی شهری محسوب میشود مستلزم گسترش مفاهیم روشها وابزارتخصصی وپژوهش محوری است ابعادماهوی و رویه ای طراحی مناظرمتاثر ازرابطه تعاملی انسان و طبیعت است و بسترنظری آن را دردانشهای زمینه ای علوم طبیعی وعلوم انسانی شکل میدهند طراحی منظربوم گرا به تاثیرازاموزه های علمی و اخلاقی بوم شناسی قوام یافته است مفاهیم پایه بوم شناسی منظر برحوزه عمل طراحان تاثیرچشمگیری دارند وبخش قابل توجهی ازدانش مفهومی موردنیاز طراحان منظر را شکل میدهند هدف اصلی این پژوهش شناخت چگونگی طراحی مبتنی براموزه های علمی زیست محیطی و بوم شناسی مناظر یافتن اصول و مفاهیم پایه این تخصص و کاربرد آنها درطراحی است فرضیه پژوهش برآن است که میتوان ازمیان مفاهیم پایه بوم شناسی منظر مفاهیم کلیدی تاثیرگذاربرحوزه عمل طراحان درمقیاس منظر را بازشناخت باتبدیل آنها به قواعد سرانگشتی میتوان سرمشقهایی تعمیم پذیر را برای کمک به نواموزان به منظور خلق طرح مایه تدوین کرد ابتدا به منظوریافتن فرضیه پژوهش و ضرورت پرداختن به کاربرد مفاهیم پایه بوم شناسی منظر درکارگاه های اموزش طراحی محتوی برنامه درسی کارگاه طراحی منظر دربیست و سه دانشگاه مطرح دنیا مرور شد نتایج مبین آن است که کاربرد مفاهیم کلیدی بوم شناسی منظر درفرایند طراحی نیازمند تعمیم بخشیدن به قواعد درقالب سرمشقها است درنمونه موردیهای بررسی شده مفاهیم کاربرد یافته مربوط به عملکردوپویایی و راه حلهای معطوف به آنها به عنوان سرمشق طراحی دسته بندی شدند دستاورد پژوهش شرح چارچوب پیشنهادی مذکور به مدرسان طراحی منظر باهدف تبدیل مفاهیم کلیدی بوم شناسی منظربه قواعد سرانگشتی به منظورافزایش توانایی خلق طرح مایه درنواموزان طراحی است

کلیدواژه ها:

طراحی منظربوم گرا ، بوم شناسی منظر ، مفاهیم پایه ، قواعدسرانگشتی ، طرح مایه ، الگو