تحلیل ترمواگزرژی اجزای سیکل آب شیرین کن خورشیدی رطوبت زنی و رطوبت زدایی

با توجه به نیاز کشور به آب شیرین در بخش های مختلف و وجود شدت تابش مناسب خورشید در مناطقی که غالبا با مشکل تامین آب شرب روبرو هستند، یکی از ایده ها در این زمینه، استفاده از آب شیرین کن های خورشیدی است. تولید اب شیرین به روش رطوبتزنی- رطوبت زدایی، یکی از تکنولوژی های جدیدی است که شدت مصرف انرژی حرارتی آن کمتر از روش های معمول است و برای مناطق دورافتاده ی کم جمعیت کویری گزینهای مناسب است. در این پژوهش، پس از مطالعه ی میدانی و شناسایی انواع سیستم های عملکردی، به بررسی روش استخراج و تزریق پرداخته شد و سپس با ارایه معادلات موازنه جرم و تحلیل ترمودینامیکی و اگزرژی، سیکل مدل سازی شد و برای شرایط عملکردی تعریف شده، تاثیر اجزای سیکل در دستیابی به حالت بهینه بیان شد. نتایج نشان می دهد بخش گرمایش با 88 درصد، بزرگترین منشا بازگشت ناپذیری ها در سیستم های این آب شیرین کن است و بنابراین بهبود عملکرد آن بیشترین تاثیر را بر بازدهی سیستم دارد.

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن خورشیدی ، استخراج و تزریق ، اگزرژی ، بهینهسازی ، فرآیند رطوبت زنی و رطوبت زدایی