اثرات آنتی سایکوتیک کارواکرول با کاهش میزان مالون دی آلدهید بر شیزوفرنی القا شده با کتامین در موش سوری

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 462

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CMTS01_224

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

چکیده مقاله:

شیزوفرنی یکی از جدیترین بیماریهای روانی است. داروهای مرسوم مورد تجویز در درمان شیزوفرنی عوارض نامطلوبی دارند. در این سناریو، نیازمند داروهایی هستیم که موثر بوده ولی عوارض جانبی کمتری داشته باشند. مطالعه حاضر پتانسیل آنتی سایکوتیک کارواکرول، مهمترین جزء طبیعی تشکیل دهنده اسانسهای گیاهان معطر خانواده نعناع را در مدل شیزوفرنی مورد ارزیابی قرار میدهد. 84 قطعه موش سوری نر بالغ نژاد آلبینو سوییسی تهیه گردید. از کتامین با دوز 02 میلی گرم به ازای کیلوگرم، به صورت داخل صفاقی، یک بار در روز به مدت 48 روز برای القاء شیزوفرنی استفاده شد.کارواکرول با دوزهای 02 و 22 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک بار در روز به مدت 7 روز از روز هشتم تا چهاردهم به عنوان درمان استفاده شد. در روز پانزدهم حیوانات از نظر رفتاری با تست های Elevated Plus Maze ( EPM) ، Open Field Test ( OPT) ، تست شناخت شی جدید Novel Object Recognition Test ( NORT) و ماز وای شکل Y maze مورد سنجش قرار گرفتند. پس از انجام تست های رفتاری از حیوانات نمونه خون گرفته شد،سرم ها جدا و در 02 درجه سانتیگراد برای تعیین میزان مالون دی آلدهید نگهداری شدند. تجویز کتامین منجر به افزایش معنی دار میزان فعالیت لوکوموتور در مقایسه با سایر گروه ها شد. درمان با کارواکرول علی الخصوص در گروه KET+ CARV50 منجر به کاهش معنی دار در فعالیت حرکتی در مقایسه با گروه کنترل و KET گردید (P< 0.05) . در تست شناخت شی جدید تیمار با کارواکرول منجر به افزایش معنی دار زمان جستجوی شی جدید در مقایسه با شی آشنا گردید .(P< 0.05) در حالی که در گروه دریافت کننده کتامین ( KET) زمان طی شده برای شی جدید و آشنا تفاوت معنی داری نداشتند (P> 0.05) . در تست Y- maze گروه KET افزایش معنی دار در تعداد ورود به بازوها نشان داده ولی در گروه هایی که کتامین و کارواکرول را دریافت میکردند این مقدار به صورت معنی داری در دوزهای مختلف کارواکرول نسبت به گروه KET کاهش نشان داده است (P< 0.05) . در گروه KET میزان MDA بصورت معنی داری نسبت به سایر گروه ها افزایش نشان داده است (P< 0.05) . درمان با کارواکرول منجر به بهبود نقیصه شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تجویز کتامین گردید. بعلت عوارض جانبی ناچیز کارواکرول میتواند به عنوان ماده ای با خواص مفید درمانی در مشکلات عصبی کاربر داشته باشد. مطالعه حاضر پیشنهاد میدهد اثرات محافظت کننده عصبی و ضد جنون این ماده احتمالا از طریق خواص آنتی اکسیدانی آن است.

نویسندگان

محدثه ابوحسینی

استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی،دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل،آمل،ایران.

عاطفه عراقی

استادیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی،دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل،آمل،ایران.