بررسی تجربی اثر کنترل دمای سیال جاذب و هوای فرآوری شده در نرخ مبادله رطوبت در یک سیستم رطوبت گیر جریان متقابل با جاذب لیتیم کلراید

در سیستمهای رطوبت گیر با جاذب مایع از سیالاتی خورنده همچون لیتیم کلراید استفاده می شود. خوردگی در مبدلها از جمله مشکلات طراحی است. راهکارهایی برای حل آن، در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس آنها ، یک نمونه آزمایشگاهی که در دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ساخته شده است، مورد ارزیابی فنی قرار می گیرد. در این طرح ، از یک دستگاه مبدل رطوبت گیر از نوع جریان متقابل برای مبادله رطوبت میان هوا و سیال جاذب استفاده می شود. هوا توسط یک دستگاه مبدل لوله-پوسته ای، که در لوله های آن آب با دمای معینی جریان دارد، پیش گرم یا پیش سرد می شود. با تماس این هوای فرآوری شده با سیال جاذب، ضمن مبادله رطوبتی، مبادله گرمایی نیز صورت می پذیرد. در نمونه بهینه این طرح، با نصب شبکه ای از لوله های پلاستیکی جدار نازک در بستر مخزن نگهداری سیال جاذب، سیال با همان جریان آب ، گرم یا سرد می شود. در ادامه، ظرفیت مبادله رطوبت میان سیال جاذب و هوا در دو طرح قدیم و جدید، در شرایط مختلف رطوبت گیری از هوا و احیای سیال جاذب، با طرح آزمایش هایی در شرایط تعریف شده، مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

نرخ مبادله رطوبت ، مبدل رطوبت گیر ، مبدل گرمایی ، جاذب لیتیم کلراید ، جریان متقابل