بررسی قوانین مرتبط با سرقت و قاچاق عتیقه، اموال فرهنگی در حقوق ایران

اهمیت و ضرورت تحقیق این است که سرقت و قاچاق اموال فرهنگی، پدیده ای اجتماعی است که دارای ریشه ای مختلف و ساقه ها و ثمرات مختلفی است. میراث فرهنگی شامل آثار باقی مانده از گذشتگان است که نشانگر حرکت انسان در طول تاریخ می باشد و با شناسایی آن زمینه شناخت هویت و خط حرکت فرهنگی او میسر می گردد و از طریق زمینه های عبرت برای انسان فراهم می آید. عدم تمایل جدی به اجرای قوانین و مجازات مرتکبان جرایم قاچاق و تخلفات ناکافی و ناکارآمد بوده و برخورد قضایی با قاچاق کالا نداشته است. افزون بر آن نتایج اداری و کیفری می باشد و جرم تخریب آثار فرهنگی تاریخی هم می تواند جزو جرایم علیه آسایش عمومی باشد و هم جزو جرایم علیه امنیت کشور، چنانچه به قصد اخلال در نظم صورت گیرد لذا لزوم وجود قوانین و احکام مربوط به حراست از مواریث فرهنگی، امری است مهم و تلاش جدی در جهت هرچه بهتر انجام شدن این وظیفه کاملا ضروری است.

کلیدواژه ها:

جرم ، مجازات ، قاچاق عتیقه ، آثار فرهنگی ، حقوق ایران