هوش هیجانی در کودکان

پژوهش حاضر، به بررسی مفهوم هوش هیجانی در کودکان و عوامل موثر بر هوش هیجانی و تاثیر آموزش مهارت های هوش عاطفی در کودکان جهت مدیریت و کنترل آنها و کاهش تعارضات در زندگی آنها می پردازد. مقاله حاضر با استفاده از روش مروری- تحلیلی نخست با نگاه تحلیلی هوش هیجانی را از جنبه ها و عوامل موثر بر آن را مورد واکاوی قرار می دهد و در مرحله دوم چگونگی آموزش هوش هیجانی و نقش والدین در رشد عاطفیکودکان مورد بررسی قرار می دهد. پژوهش حاضر نشان می دهد که؛ والدین نقش کلیدی در پرورش هوش عاطفی فرزندانشان ایفا می کنند. والدین باید اقداماتی را در جهت بردن، بهبود و رشد هیجانات مثبت کودک انجام دهند؛ تا کودک هیجانات و معانی آنها و چگونگی ترکیب و بروز عواطف را درک کند و با فهم بهتر و مدیریت هیجان های خود به شیوه ی سازنده تری با دیگران ارتباط برقرار کند. هوش هیجانی در کیفیت زندگی شخصی، شغلی و اجتماعی نقش مهمی ایفا می کند و توانایی فرد را در مقابله با استرس ها و اقتضایات های محیطی افزایش می دهد. همچنین هوش هیجانی به مراتب کارایی بیشتری نسبت به هوش مغزی دارد. در حالی که فن آوری می توانند اطلاعات ما را افزایش دهند؛ اما هیچ چیز نمی تواند جایگزین توانایی ما برای شناخت، مدیریت و تسلط بر هیجانات خود و اطرافیانمان شود. در واقع این هوش هیجانی است که، توانایی های و ضعف های کودکان را شناسایی و براساس نتایج به دست آمده، راهکار های لازم را برای بهبود هوش هیجانی و در نهایت بهبود عملکرد کودکان ارایه می نماید. دانش و تجربه حاصل از ارتباط کودک با محیط، نه تنها موجب تنظیم هیجانات وی شده، بلکه موجب توسعه هوش هیجانی نیز می شوند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، کودکان