اخلاق غمخواری از دیدگاه نل نادینگز، در فرایند تعلیم و تربیت

استاد کرسی تعلیم و تربیت در دانشگاه استنفورد نل نادینگز است. او بر تسری بخشیدن به فرهنگ و اخلاق غمخواری در فضاهای آموزشی تاکیدی فراوان داشته است. در این مقاله که مبتنی بر آثار و اندیشه های وی می باشد، تلاش شده است بخشی از آراء و نظریه های وی بیان شود تا خوانندگان محترم تا حدودی با اهمیت روابط غمخوارانه در تعلیم و تربیت از دیدگاه نادینگز آشنا گردند، البته توجه به نظریه های او در فرهنگ مبتنی بر فرد گرایی دنیای غرب قطعا از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود؛ چراکه نگرش فردگرایی فرصت کمتری در اختیار آدمی قرار می دهد تا در غم و اندیشه دیگران باشد و آن گونه که شایسته است به آنها اهمیت بدهد؛ اما این امر در فرهنگ شرقی و به ویژه در ادیان الهی و خاصه در دین مبین اسلام از اهمیت درخور توجهی برخوردار است و آموزه های دینی ما از غنای بیشتری در این مقولات برخوردار است که طرح مستند مباحث آن نیازمند به مقالات و مباحث دیگری است که باید به گونه دقیق و عمیق بدان پرداخته شود. در این مقاله به طرح دیدگاه نادینگز درباره ماهیت غمخوار ی می پردازیم؛ زیرا وی بر این باور است که روابط غمخوارانه مبنایی برای فعالیت های تربیتی است. او به کار واداشتن شاگردان را توسط معلمانی که اجبار می کنند، نشانه غمخواری آنها نمی داند و معتقد است که وجود روابط غمخوارانه در محیط های آموزشی ترغیب کننده شاگردان به امر یادگیری است و در چنین حالتی واقعا آنها می توانند غمخواری معلمان را درک نمایند و با توجه بیشتر به آنها و داشتن جدیت در انجام تکالیف و پی گیری پروژه های خود به صورتی مشتاقانه در مقابل غمخواری های آنان واکنش های مناسبی نشان دهند و صرفا اخذ نمره بالا در تست های سنجش میزان غمخواری معلم کافی نیست، بلکه عکس العمل های مناسب شاگردان نیز باید موید آن باشد. در این مقاله نخست به تاثیر اخلاق غمخواری در فرایند تعلیم و تربیت پرداخته و آنگاه به تعریف غمخواری از دیدگاه برخی از فیلسوفان و صاحب نظران می پردازیم، سپس به بیان نقش سازنده معلم غمخوار پرداخته و بخشی از مباحث را به ذکر بعضی از خصوصیات معلمان غمخوار اختصاص داده ایم. همچنین به علل عدم تمایل برخی از معلمان به بهره گیری از دیدگاه رابطه غمخوارانه در تعلیم و تربیت پرداخته شده است. علاوه بر موارد پیش گفته به ذکر پی آمدهای بی توجهی به رابطه ی غمخواری در تعلیم و تربیت توجه شده و به بیان مصادیقی از کتاب ویتگنشتاین در رابطه ای غمخوارانه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

غمخواری ، روابط غمخوارانه ، تعلیم و تربیت