ترسیم یک مدرسه مطلوب در راستای بهبود عملکرد دانش آموزان

آموزش و پرورش و به عبارت دیگر مدرسه یک نظام صد در صد انسانی است که عامل انسانی هیچ سازمانی به اندازه مدرسه قوی نمیباشد.کار اصلی مدرسه انسانسازی است و انسانسازی در دو بعد جسم و روح )روان( معنا دارد. مدرسه باید بتواند انسانهای سالمی تربیت کند که به قول گیتر برگ ، شاگردان به عنوان اعضای جامعه بتوانند بر خود و محیط خود با مهارت تسلط داشته باشند و سه فضای اساسی زندگی یعنی عشق، کار و تفریح را به درستی و به طور منطقی هدایت کنند )نیکنام، 1386 (.که لازمه آن قطعا داشتن کلاس درس و مدرسه ای مطلوب است.در واقع نگرشهایی که معلمان بصورت پنهان و نه به صورت رسمی به دانش آموزان منتقل می کنند، در میزان رضایت آنها به مدرسه و نوع عملکرد آنها در یادگیری کلاسی و داشتن مدرسه ای مطلوب موثر است.جلب توجه، ایجاد آمادگی ذهنی و روانی و نگرش مثبت ومولددر یکایک دانش آموزان که مطلوبترین بستر و انگیزه تلاش برای به وجود آمدن رفتارهای متعالی است، مهمترین و حساسترین وظیفه و رسالت معلمان مهربان،صبور و دور اندیش در کلاس درس مطلوب است و این امر مهم صورت نمی گیرد مگر با نگاه پر عاطفه، کلام پرمهر، رفتار محبت آمیز، صبوری و استواری شخصیت معلم به بیان دیگر، ایجاد یا تقویت اشتهای علاقه به مدرسه در کودکان و نوجوانان به ویژه دانش آموزان دبیرستانی کاری است فوق العاده مهم که مستلزم نقش فعال معلم در ایجاد تغییرات مثبت در حوزه شناختی، عاطفی شاگردان و پدید آیی تحول وپویایی شخصیت درآنان است و این بهترین سرآغاز برای ایجاد مدرسه ای مطلوب محسوب می شود. به طور کلی این نتایج برداشت می شود که با اندازه گیری های مناسب از اثربخشی یا شخصیت معلم و نوع رابطه معلم با دانش آموز می توان ریشه بسیاری عدم علاقه به مدرسه و کلاس درس و درنیجه داشتن مدرسه ای مطلوب را از بین برد .نکته قابل تامل این است که در حدود یک چهارم از دلایل عملکرد مناسب دانش آموزان به خاطر جو و محیط مدرسه می باشد.

کلیدواژه ها:

مدرسه مطلوب ، عملکرد دانش آموزان ، رابطه معلم و دانش آموز ، بهبود جو مدرسه