سنتز موردنیت به روش تبدیل رس، هیدروژل وآلکیلاسیون انتخابی آنیلین
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی نانو از سنتز تا صنعت
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 425
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NFSI01_208
تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396
چکیده مقاله:
مقدمه: موردنیت، زیولیتی با سیلیکای بالاست که به روش آبی – گرمایی، از مخلوط قلیایی آلومینوسیلیکات از منابع مختلف آلومینیم و سیلیسیم سنتز می شود. عنوان موردنیت سیلیس بالا به یک موردنیت که نسبت مولی Si/Al آن بیشتر از 5 است اطلاق می شود. با به کار بردن مواد جهت دهنده سنتز، می توان موردنیت با نسبتهای بالای سیلیسیم را تهیه کرد. مواد جهت دهنده ساختاری عبارتند از: تری اتانول آمین، 2 – آمینو 2- اتیل 1، 3 پروپان دی ال دی اکسان، مورفین، نمکهای تترانرمال پروپیل آمونیم. ضمنا با بکار بردن قالب گذار راندمان سنتز را نیز بالا می برند]3-1 [. اهمیت این نوع زیولیت به دلیل کاربرد فراوان آن در صنعت نفت و پتروشیمی به عنوان کاتالیست وجاذب است .[4-5] موردنیت از مواد گرانقیمت ساخته شده است ودر بعضی از کشور های دیگرنیز با استفاده از کایولن های همان کشور موردنیت با نسبت های Si/Alکمتر ساخته شده است [6]. در کار حاضر زیولیت مورد نظر از منابع ارزان قیمت داخل (کایولن) ساخته شده است. مواد وروش ها: در این تحقیق از کایولن تبریز استفاده شده که بسیار مقرون به صرفه است همچنین سود صنعتی وآب مقطر استفاده شده است. کایولن تبریز نسبت Si/Al کمتر از 5 دارد، بنابراین باید سیلیس اضافه شود یا اسید شویی شود که از روش دوم استفاده شد و با روش آبی – گرمایی سنتز شد. فاز کریستالی زیولیت ساخته شده توسط XRD، مورفولوژی آن توسط SEM ، ترکیب نمونه باXRF واز FTIR برای بررسی ارتعاشات کششی وخمشی حلقه های تشکیل شده استفاده شد.یافته ها بحث ونتیجه گیری: با استفاده از موردنیت سنتز شده با روش هیدروژل (به دلیل خلوص بالاتر) وتعویض کاتیونی، کاتالیست مناسب برای آلکیلاسیون انتخابی آنیلین تهیه شد نتایج نشان داد که حضور کاتیون مس و بالا رفتن نسبت Si/Al در بازده محصول بسیار موثر بوده و بازده 33 درصد برای محصول انتخابی پارا تولوییدین بدست آمد که در مقالات برای کاتیون سدیم برای موردنیت بازده حدود 5 درصد بود [7].
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میرعبدالله سیدسجادی
دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران ایران
زهرا رسولی
دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران ایران