الگوی هماهنگی گونه های استراتژی مدیریت ریسک

اکثر سازمان های پیچیده دستیابی به موفقیت و ادامه بقای خود بایستی ریسک های استراتژیک خود را به شکلی صحیح مدیریت کنند. مجموع ریسک هایی که سازمان در معرض آنها قرار می گیرد شامل ریسک های استراتژیک، ریسک های عملیاتی و ریسک های پروژه است. ریسک استراتژیک شامل مهمترین ریسک هایی است که سازمان در معرض آنها قرار می گیرد. از دیدگاه سیستمی مدیریت استراتژیک ریسک در دو مرحله انجام می پذیرد: شناسایی و کنترل ریسک. زیر سیستم شناسایی و ارزیابی ریسک به استفاده از ابزارهای مختلف برای شناسایی ریسک های بالقوه اشاره داشته و زیر سیستم کنترل ریسک به مجموعه فعالیت هایی اطلاق می شود که سازمان بوسیله آنها در صدد کاهش و یا حذف تاثیر ریسک بر شرکت برمی آید. در این مقاله با استفاده از تئوری نقاط مرجع استراتژیک گونه ای اصلی مدیریت استراتژیک ریسک شناسایی و جانمایی شده اند. براین اساس کلیه رهیافتهای اداره ریسک در یک یا چند طبقه از چهار طبقه اصلی قرار می گیرند که شامل : (1) انتقال ریسک،(2) اجتناب از ریسک،(3)کاهش (یا تسکین)،(4) پذیرش(یا نگهداری) ریسک است. استراتژیک های شناسایی کنترل ریسک نیز مشتمل بر کنترل برنامه های ریسک، کنترل فعال فرآیندها، کنترل مستمر و کنترل قراردادها می شود. الگوی یکپارچه ارائه شده در این مقاله نحوه هماهنگی این استراتژی ها را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک ریسک ، شناسایی و کنترل ریسک ، تئوری نقاط مرجع استراتژیک