بررسی رابطه بین هزینه های نمایندگی وعملکرد شرکت های بورس اوراق بهادار تهران تحت تاثیر متغیر تعدیل گرساختار مالکیت

هدف این پژوهش بررسی نحوه اثرگذاری هزینههای نمایندگی بر عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تحت تاثیر متغیر تعدیلگر ساختار مالکیت میباشد. در راستای این هدف، دو فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی طراحی و با انتخاب 103 شرکت از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1384 الی 1393 10 ساله) آزمون شده است. در راستای آزمون فرضیهها از روش رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر دادههای ترکیبی استفاده شده است. در این پژوهش، برای اندازهگیری هزینههای نمایندگی از نسبت هزینههای عملیاتی به فروش وبرای اندازهگیری عملکرد شرکت از دو معیار نرخ بازده داراییها و نسبت توبینزکیو استفاده شده است. همچنین جهت محاسبه ساختار مالکیت از درصد مالکیت سهامدار نهادی استفاده شده است که از نسبت تعداد سهام عادی سهامدار نهادیبه تعداد کل سهام عادی شرکت در ابتدای دوره بدست میآید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری فرضیههای پژوهشنشان میدهداز چهار فرضیه تحقیق سه فرضیه تایید و یک فرضیه رد شد .نتایج بدست آمده حاکی از آن است که بین هزینههای نمایندگی و عملکرد شرکت رابطه منفی و معنیداری وجود دارد این رابطه تحت تاثیر ساختار مالکیت به عنوان متغیر تعدیلگر تضعیف میشود

کلیدواژه ها:

هزینههای نمایندگی ، عملکرد شرکت ، ساختارمالکیت