کاربرد نانوورقه هایگرافیت اکسید مغناطیسی (Fe3O4Nps@GO) در فرایند پیش تخلیص تاکسول و بهینه سازی آن با RSM

در این تحقیق ابتدا نانوورقه های گرافیت اکسید مغناطیسی Fe3O4Nps@GO بصورت شیمیایی سنتز و در ادامه بعنوان یک نانوجاذب کاندید در فرایند پیش تخلیص عصاره تاکسول حاصل از برگ گیاه سرخدار baccata L. Taxus استفاده شد. بدین منظور، نقش احتمالی سه فاکتنور مهم میزان جاذب، دمای جذب و قدرت تکانش بر میزان دو پاسخ حذف رنگدانه های گیاهی و بهبود خلوص تاکسول مورد آزمون قرار گرفت و با استفاده از مدل سطح پاسخ RSM بهینه شد. نانوجاذب سنتز شده با استفاده از روش هایی نظیر AFM,TEM, VSM,FT-IR,BET مشخصه یابی و تایید ساختار شد. در ضمن، بر مبنای نتایج حاصل از RSM برای هر دو مدل رگرسیونی چند جمله ای درجه دو ارایه شده برای دو پاسخ همبستگی بالایی بین داده های تجربی و پیش بینی شده بدست آمد. P<0.0001 در ضمن، نتایج بهینه سازی عددی کلی نشان داد که برای دستیابی به بیشترین مقدار رنگ بری 0/94 درصد و تاکسول با خلوص بیشتر 11/4 درصد، مقادیر جاذب، درجه حرارت و قدرت تکانش محیط واکنش بایستی به ترتیب بصورت 37/7 گرم بر لیتر، 30/7 درجه سانتیگراد rpm 153/1 تنظیم شود و در ادامه نتایج پیش بینی شده بصورت تجربی تایید شدند. در ضمن، پس از 5 بار تیمار عصاره با نانوجاذب، قدرت مغناطیسی و جذب نانوجاذب برای حذف ترکیبات رنگی و دیگر ناخالصی ها بالای 90 درصد همچنان قابل قبول بود.

کلیدواژه ها:

نانوجاذب گرافیت اکسید مغناطیسی ، متدولوژی سطح پاسخ ، تاکسول ، سرخدار