بررسی اثرات مستقیم و غیر مستقیم سبک های دلبستگی و سبک های هویت با میانجیگری متغیر سازگاری اجتماعی بر احساس حقارت نوجوانان حاضر در کانون اصلاح و تربیت شهر خرم آباد

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف ارایه ی یک مدل علی بر اساس رابطه ی متغیرهای سبک های دلبستگی، سبک هایهویت با میانجیگری متغیر سازگاری اجتماعی بر احساس حقارت نوجوانان حاضر در کانون اصلاح و تربیت شهر خرم آبادانجام گرفت.روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود جامعه مورد مطالعه این پژوهش را کلیه نوجوانان 13 تا 18 سال مقیم درکانون اصلاح و تربیت شهر خرم آباد در سال95-1394 تشکیل می دادند. نمونه پژوهش شامل 285 نفر از نوجوانان 13 تا 18ساله استان لرستان بود که به علت (مصرف مواد، دزدی، رفتار جنسی پرخطر و کلاهبرداری) در کانون اصلاح و تربیت شهرخرم آباد در فاصله ماه های دی 1394 تا تیر 1395 به روش نمونه گیری در دسترس از سه مرکز کانون اصلاح و تربیت استانانتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های سبک های دلبستگی، هویت، سازگاری اجتماعی، و عزت نفس، پاسخدادند. پس از جمع آوری داده ها، تحلیل آنها با نرم افزار Spss-22 و Amos-21 و با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون، و تحلیل مسیر معادلات ساختاری انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد بین سبکهای دلبستگی، هویت، سازگاری اجتماعی با احساس حقارت رابطه منفی و معنی داریوجود دارد (p≥0/001) نتایج برازش سه مدل پیشنهادی حاکی از آن بود که مدل پیشنهادی با میانجی گری سازگاری اجتماعی از برازش لازم برای پیش بینی احساس حقارت برخوردار بود. براساس نتایج پژوهش حاضر می توان گفت کهسبک های دلبستگی، هویت، بر احساس حقارت از طریق سازگاری اجتماعی اثر غیرمستقیم منفی و معنی داری دارند (p≥0/001).

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، سازگاری اجتماعی ، هویت ، احساس حقارت