تکنولوژی در سازمان

تکنولوژی پیامدی از خصیصه ابزارسازی انسان است.با نگاهی بینا به هستها و تعمقی در خور، نسبت به خود و نسبت به غیر،درمی یابیم که اساسی ترین تفاوت ما با غیرما، همانا ویژگی ابزارسازی ماست. بشر، حیوانی ابزار سازاست و این کار را در بلندای تاریخ ادامه داده است. از تفکر خویش و خلاقیتش مددگرفته و در سیر تکاملی حیاتش از سادگی به پیچیدگی میل می کند و در این روند،از تنوع خواص ابزار خود ساخته اش بهره می ستاند. این، سرنوشت محتومش است، بیشینه طلب است و کوشنده، برای تصرف و تسلط بیشتر، از ظرفیت ها و استعدادهای درونیش مایه می گذارد و مایهفکریش را با دستمایه کاریش در می آمیزد و در این مسیر، برای متکامل ترشدن، نه تنهانمی ایستد، بلکه می دود، می کوشد، می پوید و آنگاه می ستاند و بازهم می ستاند و در پس هرستاندنی به کاستی های جدیدش پی می برد و بازمی طلبد و می کوشد و می گیرد و باز هم و باز هم ..... در این سیر پویندگی، هر شناختی بیابد و هر معرفتی کسب کند،از آن بهره می گیرد،اگر چنین نکند، علم و معرفتش مفید نخواهد بودو علمی که کاربرد،نداشته باشد فرصت چندانی برای ابراز وجود نخواهد یافت.کاربرد علم است که انگیزه عالمترشدن می آفریند و تصوردستیابی به نتایج مطلوب است که سوق تلاش را می افزاید و همین جاست که تکنیک،کاربرد می یابد و برای تامین نیازهای انسانی مورداستفاده قرار می گیرد و تکنولوژی، مفهوم پیدا می کند. به همین دلیل،تکنولوژی مسیر پیشرفت را می پیماید و از این پیمایش نیز حرجی بر او نیست، زیرا همزاد بشر است و هرکجا این باشد،هم او نیز هست.به قول یکی از صاحبنظران، نزاع با تکنولوژی،جنگ با طبیعت بشری است. نگارنده نیز براین باور است که تکنولوژی، در هرحال،راه خود را باز می کندو در گوشه و کنار، و در عمق و سطح، آثار خودرا ظاهر می سازد . همان طور که تکنولوژی، متاثر از انسان است بر او اثر هم می گذارد و در نتیجه تقابل این تاثیر و تاثر، هریک از دیگری رنگ می گیردو به دیگری شکل می بخشد. در همین راستا،تکنولوژی در همه آنچه که به انسان مربوط می شود، در تشکل های انسانی، نظام های سازمانی و سیستم های اجتماعی، وارد شده،وجود خود را اثبات و نقش خود را اعمال می کند و بنا به ضرورت،تغییر و تعدیل هایی را متناسب با نوع و ماهیت خویش،ایجاد می نماید. در این مقاله، توجه ما به نظام های سازمانی معطوف است و گمانه این نوشتارنیز بر نقش و تاثیر تکنولوژی بر ساختارها و عملکردهای سازمانی، تاکید دارد. برای تغذیه اینگمانه و تایید احتمالی آن، مروری تاریخی بر آثارمتفکرانی که در این باب، اندیشیده اند ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، فناوری ، ساختار ، پیچیدگی ، رسمیت ، تمرکز