جرم انگاری قاچاق انسان عامل حمایت از آزادی های فردی و اجتماعی اشخاص براساس قانون مبارزه با قاچاق انسان و ماده 4 منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد

از جمله معضلات جهانی که بشر از دیر باز تا کنون با ان رو به رو بوده است و روح ازاده طلبی ملت های مختلف جهان را ازردهخاطر می سازد مسیله قاچان انسان یا تجارت انسان است که به واسطه کسب ثروت بیشتر برای گروهک ها و یا دسته جاتی استکه انسانیت خود را فراموش کرده و افیت طلبی را مقدم بر همه معیارهای انسانی و اجتماعی می دانند.امروزه بلندگوهای حمایت ازحقوق بشر فعالیت های مناسبی را در باب حمایت از قربانیان و مخالفت صریح با عدم ادامه یافتن چنین اقداماتی را به شدتمحکوم می کنند و نمونه هایی از این اقدامات تصویب: کنوانسیون هایی از قبیل معاهده مقابله با قاچاق مهاجرین از طریق خشکی، هوا ودریا- پروتکل پیشگیری و مبارزه با قاچاق اشخاص کنوانسیون پالرموو کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر و کنوانسیون سارس می باشند. درایران نیز خوشبختانه فعالیت های مهمی نیز در همین راستاء انجام گرفته است که می توان نسبت بر تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان است که به تفصیل قسم اخیر در مقاله حاضر تشریح خواهد شد. در این مقاله در خصوص: بررسی جرایم سازمان یافته بین المللی و قاچاق انسان منطبق با قوانین جزایی ایران: بیان شد که:افزایش 5 درصدی جرم قاچاق انسان در سالهای اخیر، گویای آن است که سرعت رشد این جرم از سرعت رشد اقتصاد و جمعیت جهان بیشتر است. جنبه فراملی و سازمان یافتگی این جرم سبب میشود که کشورهای زیادی درگیر این مسیله شوند. باید توجه داشت که قاچاق انسان بعد از فروش مواد مخدر و اسلحه بیشترین درآمد را برای مرتکبین آن فراهم می کند. و بالطبع کسب این همه درآمد باعث می شود که گروه های سازمان یافته بزهکار قدرت بیشتری کسب کنند. این جرم در زمانهای قبل هم به شکل ابتدایی وجود داشته ولی در در اواخر قرن 20 شکل پیچیده به خود گرفته و به سرعت رو به رشدرفت.قاچاق انسان خلاف حقوق بنیادین بشر بوده و قابل تفکیک به دو دسته است:تفکیک میان قاچاق انسان و قاچاق مهاجرین. درقاچاق انسان ، فرد اساسادر این مورد رضایتی نداشته و با تهدید و فریب از یک کشور به کشوری دیگر برده می شود. و در موردقاچاق مهاجرین ، فرد رضایت دارد که افرادی اورااز کشوری به کشور دیگر ببرند بدین صورت که فرد حتی ویزا هم نداشته باشد وقاچاقچیان بعد از اینکه فرد را به مقصد رساندند کارشان تمام استو و با فرد کاری ندارند، در حالیکه در مورد قبلی کار اصلی آنها بافرد بعد از رسیدن به مقصد شروع می شود مثل بهره برداری جنسی یا کار اجباری است.همچنین مطرح شد که: شیوه فعالیت هایدفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل در مقابله با قاچاق انسان: قاچاق انسان بخشی از جرایم سازمان یافته بین المللیاست.قاچاق انسان امروزه از دو بخش تشکیل می شود: عنصر فراملی و عنصر سازمان یافتگی.متاسفانه توسعه ارتباطات و از بینرفتن مرزهای سنتی باعث شده که گروه های سازمان یافته مافیا از این موقعیت در راه منافع خودشان استفاده کنند. برای مقابله باآنها ما نیازمند اراده سیاسی و همکاری هستیم. سود حاصل برای قاچاقچیان به شدت افزایش یافته و میزان افرادی که وارد کاراجباری می شوند دوبرابر شده است. در سال 2011 اگر بخواهیم به لحاظ درآمد حاصله جرایم را طبقه بندی کنیم به این طبقهبندی خواهیم رسید: قاچاق مواد مخدر، قاچاق اسلحه، قاچاق انسان، قاچاق اموال فرهنگی، قاچاق مهاجران، قاچاق کالا، و قاچاقدارو.قاچاق مواد مخدر شصت و هشت میلیارد دلار درآمد حاصله داشته که از این مقدار تنها یک چهارم آن عاید کشاورزان افغانیشده است و بقیه عاید گروه های سازمان یافته بین المللی در سراسر جهان شده است. قاچاق انسان پیچیدگی خاص خودش رادارد. بدین صورت که ارتکاب این جرم امروزه به شکل شبکه ای انجام میگیردیعنی تخصیص کار دارندو همچنین اینکه فراملیهستند. بنا بر تعریف کنوانسیون پالرمو گروه های سازمان یافته گروه هایی هستند که اقدامات خودشان را در بیش از یک دولت ویک کشور انجام می دهند ولی عمده ترین قسمت از برنامه ریزی و کنترل در یک کشور دیگر صورت میگیرد و یا اینکه در یککشور رخ می دهد ولی اثر بسیار وسیعی در دیگر کشورها هم دارد.

کلیدواژه ها:

جرم ، قاچاق انسان ، انجام فحشاء و هرزگی ، مرزهای ملی و فراملی ، فروش اعضاء و جوارح بدن