نحوه رسیدن به معماری پایدار در اقلیم سرد و کوهستانی

مقاله حال حاضر به بررسی مفاهیمی در مورد معماری پایدار که در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری از کشورهای توسعه یافته قرار گرفته است می پردازد. معماری پایدار ایده و اصلاح بسیار گسترده ای است که یک تغییر مهم در فهم انسان و ارتباط آن با طبیعت است. یک نوع تلاش در مکانیسم ها و ساختارها و ارگانیزم ها می باشد. معماری بومی مناطق مختلف ایران در هماهنگی کامل با اقلیم بوده که با کم ترین امکانات، با انتخاب درست مصالح، شکل بنا و جهت گیری مناسب و.... بیشترین بهره را از بنا می بردند و بهترین شرایط زندگی در طبیعت آن منطقه را بوجود می آوردند. اقلیم سرد و کوهستانی با برخورداری از شرایط ویژه ای مانند: سرمای طاقت فرسا و بارش برف فراوان و.... اقدامات خاصی را می طلبد تا شرایط زندگی فراهم شود، اما نیاکان ما با استفاده از شرایط اقلیم و مصالح بومی منطقه، ساختاری را بوجود آورده بودند که بنا در نهایت هماهنگی با اقلیم بوده و آسایش روانی را نیز به شیوه خلاقانه ای بوجود آورده بودند. در این مقاله هدف این است که ابتدا با بررسی معماری پایدار و سپس با مطالعه معماری سنتی منطقه سرد و کوهستانی به این نتیجه دست یابیم که با در نظر گرفتن و پیاده کرده خیلی از این اقدامات می توان به معماری حال حاضر کمک و به سوی معماری پایدار حرکت کرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، اقلیم سرد و کوهستانی ، معماری پایدار ، معماری اقلیم سرد و کوهستانی